Fakirin karnı açsa, çocuğunun yüzüne bakamıyorsa, sonunda zengin de huzura aç kalıp toplumun yüzüne bakamaz.
Haklılar güçlü değilse, güçlüler de başta haklı gibi görünse de sonunda ya mafyalaşan ya dayanışan güçsüzlerle veya o güçten pay kapmaya çalışan yüzsüzlerle yıkılır. En sonunda hepsi halka ve hakka teslim olur.
Bu tarafta yenilen hak, eninde sonunda yiyeni kusturur, bir gün hesabı verilir; nihayetinde öte tarafta da daha ağır bedeli olur. Dünyada yüzü olmayanın ahirette sözü olmaz.
“Alma mazlumun ahını çıkar aheste aheste,
Yaradan senin tahtını yıkar aheste aheste” diyor türküde...
Türkü dediysek kadim bilgidir. Hukukun tecrübesi böyle diyor (bkz. BM İnsan Hakları Bildirgesi Girişi), tarih böyle diyor (bkz. uzak yakın tarih), din böyle diyor (bkz. batan kavimleri anlatan kutsal kitaplar).
HUKUK YOKSA HUZUR YOK,
HUKUK YOKSA HAYAT YOK!...
Özellikle hukuksuzluk yapanlara!
HUKUKU YOK EDEN YOK OLUR, bazen de daha büyük hukuksuzlukla. Hukuksuzluk sahibinin koynundaki yılandır, aç bırakır gaflete düşerse önce onu zehirler.
